- кӱрылтшӧ
- 1. прич. от кӱрылташ.2. прил. прерывающийся, прерывистый. Кӱрылтшӧ йӱк прерывающийся голос.□ – Лена, мый тыйым чаманем, – кӱрылтшӧ ойжым кошартыш ӱдыр. В. Иванов. – Лена, я тебя жалею, – закончила прерывающиеся слова девушка.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.